Andere Bewoners
‘PETRIS
M’n moeder noemde me vroeger al Petris Tetris. Omdat ik zo hard en zo snel mogelijk probeerde alles op te vullen waar ik dacht dat iemand iets miste. Alsof ik die vallende blokjes moest zijn. Maar toen kregen die blokjes die ooit mijn vrienden waren geen lucht en zeiden ze: ‘Petris, ik krijg geen air meer rondom jou.’ Omdat ik, omdat ik zo meeleefde, en ik weet niet meer of ik ooit iets anders zal zijn dan vallende blokjes. Hallo?’
Dit stuk gaat over Petris, die a sense of community mist.
We zien Petris in telefonisch gesprek met haar Engelconsultant, haar buurman en haar priester. Als ze nieuwe buren krijgt, krijgt ze ook de hoop dat ze met hen wel zal connecten. Wanneer dat ook niet lukt, komt een hele club stemmen van vroeger in haar hoofd terug. Alle personages lijken afspraken met elkaar te hebben die Petris net te laat snapt.
Ze drinkt coffee en eet iets Amerikaans.
Ergens dichtbij in Amerika rent een paard langs.
Ook daar heeft ze geen contact mee.
Dit stuk werd gespeeld door het derde jaar van de Acteursopleiding aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht.